Dark Souls III: Nameless King Boss Fight

Ο Ανώνυμος Βασιλιάς είναι ένα προαιρετικό αφεντικό που βρίσκεται στην προαιρετική περιοχή Archdragon Peak.

Για να πάτε εκεί, πρέπει πρώτα να σκοτώσετε τον Oceiros the Consumption King και στη συνέχεια να αποκτήσετε τη χειρονομία Path of the Dragon στον μεγάλο τάφο πίσω από το δωμάτιό του.

Στη συνέχεια, πηγαίνετε στο μικρό υπαίθριο οροπέδιο στο μπουντρούμι Irithyll και βρείτε τον σκελετό ενός άνδρα σαύρας που κάθεται στην ίδια στάση ανάμεσα σε μερικές άδειες κοιλότητες.

Τοποθετήστε τον εαυτό σας στη θέση χρησιμοποιώντας τη χειρονομία δίπλα στον σκελετό και θα τηλεμεταφερθείτε στο Archdragon Peak μετά από ένα σύντομο cutscene.

Όταν φτάσετε στο Archdragon Peak, θα συναντήσετε μερικά παράξενα ανθρωποειδή που μοιάζουν με σαύρες ή δράκους που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού στο παιχνίδι.

Το πρώτο αφεντικό είναι το Ancient Wyvern, το οποίο πρέπει να σκοτωθεί πριν μπορέσετε να συνεχίσετε την εξερεύνηση και τελικά να βρείτε ένα πολύ μεγάλο κουδούνι που πρέπει να χτυπήσει για να καλύψει ολόκληρη την περιοχή σε πυκνή ομίχλη και να κάνει διαθέσιμο το αφεντικό του Ανώνυμου Βασιλιά.

Όταν μπείτε για πρώτη φορά στην περιοχή μάχης με τα αφεντικά, ο Βασιλιάς θα έρθει πετώντας από ψηλά πάνω σε ένα γιγάντιο πλάσμα που μοιάζει με πουλί ή δράκο.

Μοιάζει κυρίως με πουλί για μένα, αλλά αναπνέει επίσης φωτιά σε κάθε ευκαιρία που παίρνει, οπότε ίσως είναι πραγματικά ένας δράκος. Ή ίσως κάτι ενδιάμεσο. Το οποίο θέτει το πανάρχαιο ερώτημα, τι ήρθε πρώτο, η κότα ή το αυγό; Ή ο δράκος ή το πουλί; Ή το πουλί ή το αυγό του δράκου;

Λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση, το γιγαντιαίο πράγμα πουλί-δράκος με τον βασιλιά στην πλάτη του έρχεται πρώτο. Σε αυτή τη φάση του αγώνα, το αφεντικό ονομάζεται King of the Storm.

Ο στόχος της πρώτης φάσης είναι να σκοτώσει το πουλί, αναγκάζοντας τον βασιλιά να κατέβει. Το πουλί θα επιτεθεί και θα αναπνεύσει φωτιά και ο βασιλιάς θα το χρησιμοποιήσει για να σας φορτίσει και επίσης να επιτεθεί με το σπαθί του σε κάθε ευκαιρία.

Σε αυτή τη φάση, είναι πολύ δελεαστικό να κρυφτείτε κάτω από το πουλί και να κόψετε τα πόδια του, αλλά παίρνει πολύ μικρή ζημιά από αυτό και προκαλεί μια πολύ δυσάρεστη επίθεση αναπνοής φωτιάς, στην οποία το πουλί ανεβαίνει ψηλά και στη συνέχεια καλύπτει μια σημαντική περιοχή του εδάφους κάτω από αυτό με φωτιά, πιθανότατα δίνοντάς σας ένα μέτριο ψήσιμο στη διαδικασία. Αυτή η επίθεση αναπνοής είναι εξαιρετικά επιζήμια, αλλά μπορεί να αποφευχθεί εντελώς με το να μην κρύβεται κάτω από το πουλί.

(Το οποίο, για να είμαστε δίκαιοι, είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει όταν το γκρινιάρης κομμάτι πουλερικών προσγειώνεται πάνω σας, σας χτυπά και δίνει στον βασιλιά μια χρυσή ευκαιρία να σας χτυπήσει στο κεφάλι με το σπαθί του ενώ είστε κάτω).

Τέλος πάντων, αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάσετε κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης είναι να καταστρέψετε το κεφάλι και το λαιμό του πουλιού. Για κάποιο λόγο, προφανώς πιπιλίζω να κρίνω την απόσταση από το κεφάλι του πουλιού στην οθόνη, καθώς θα με δείτε να κόβω μεγάλες, παχιές τρύπες στον αέρα. Το πουλί είναι επίσης αρκετά καλό στο να σηκώνει το κεφάλι του μόλις το φτάσω, κάνοντάς με επίσης να το χάσω.

Ο ευκολότερος χρόνος για να πετύχετε μερικά καλά χτυπήματα είναι όταν το πουλί το κάνει πλάγια επίθεση αναπνοής, καθώς η παραμονή στα δεξιά του (τα αριστερά σας) του κεφαλιού του όχι μόνο θα σημαίνει ότι δεν θα χτυπηθείτε από τη φωτιά, αλλά και θα σας κρατήσει στην εμβέλεια να του δώσετε μερικά καλά χτυπήματα.

Προειδοποιήστε, όμως, ότι ο βασιλιάς θα χρησιμοποιήσει επίσης αυτή την ευκαιρία για να σας δώσει μερικά χτυπήματα πάνω από το κεφάλι με το σπαθί του, οπότε είναι ένα είδος quid pro quo κατάσταση με δύο να είναι το χαστούκι και το χαστούκι.

Το πράγμα πουλί-δράκος είναι εύκολα κλιμακωτό και όταν συμβεί αυτό, φροντίστε να επωφεληθείτε από την κατάσταση και να πάρετε μερικά καλά χτυπήματα. Στην πραγματικότητα έχει μια αρκετά μικρή δεξαμενή υγείας, οπότε το πιο δύσκολο μέρος της πρώτης φάσης είναι να παραμείνετε ζωντανοί και να φτάσετε πραγματικά εντός της επιθετικής εμβέλειας του κεφαλιού.

Μόλις το πουλί είναι νεκρό, ο βασιλιάς κατεβαίνει και ξεκινά η δεύτερη φάση. Και στοιχηματίζω ότι νομίζατε ότι η πρώτη φάση ήταν δύσκολη.

Όταν κατεβαίνει, το όνομά του αλλάζει σε Ανώνυμος Βασιλιάς και είναι εδώ για να καθορίσει το νόμο της χώρας, το πρώτο του διάταγμα είναι το κεφάλι σας σε μια ασημένια πιατέλα. Λοιπόν, θα δούμε γι 'αυτό.

Για μένα τουλάχιστον, η δεύτερη φάση ήταν πολύ πιο δύσκολη. Ο βασιλιάς είναι εξαιρετικά επιθετικός, προφανώς σε άσχημη διάθεση για την απώλεια του κατοικίδιου πουλιού-δράκου του, και επιτίθεται πολύ γρήγορα και αδυσώπητα, ειδικά όταν είστε κοντά του.

Έχει μερικές επιθέσεις όπου ανεβαίνει στον αέρα και στη συνέχεια σας φορτίζει. Ένας από αυτούς καθυστερεί ελαφρώς, οπότε θα έχετε την τάση να κυλήσετε πολύ σύντομα. Το άλλο είναι σχεδόν στιγμιαίο, απαιτώντας από εσάς να κυλήσετε πολύ γρήγορα. Δεν είναι τόσο δύσκολο να ξεχωρίσεις και να μάθεις ότι πρέπει να είναι προτεραιότητα, καθώς είναι και οι δύο εξαιρετικά επιζήμιες.

Έχει επίσης αρκετούς κακούς συνδυασμούς όταν είστε κοντά του και ακόμη και κάποιο είδος ωστικού κύματος που χρησιμοποιεί όταν είστε μακριά. Α, και έχει τουλάχιστον δύο διαφορετικές επιθέσεις που βασίζονται σε κεραυνούς επίσης. Ένας από αυτούς του παίρνει λίγο χρόνο για να φορτίσει και όταν χτυπήσει, προσγειώνεται σχεδόν αμέσως στη θέση σας, οπότε συνεχίστε να κινείστε - ή λάβετε μερικά δωρεάν χτυπήματα ενώ φορτίζει εάν είστε ήδη κοντά του.

Όπως μπορείτε να ακούσετε, υπάρχει πολλή διασκέδαση που συμβαίνει σε αυτόν τον αγώνα. Και όπως πάντα σε ένα παιχνίδι Souls, η "διασκέδαση" είναι συνώνυμη με τον πόνο, την αγωνία και την απογοήτευση, όλα σε ένα ένδοξα διεστραμμένο πακέτο. Καλές στιγμές.

Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να τον βγάλω έξω στη μάχη, τελικά κατέληξα να πηγαίνω στη δεύτερη φάση, να τον γεμίζω μπρος-πίσω στην περιοχή και σιγά-σιγά να τον φθείρω με το μακρύ τόξο μου.

Χρειάστηκε αρκετός χρόνος επειδή φαίνεται να είναι κάπως ανθεκτικός στα βέλη και δεν έκανε μεγάλη ζημιά ανά βολή, αλλά έκανε τον αγώνα πολύ πιο απλό για μένα, επειδή έπρεπε να ανησυχώ μόνο για τις επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας, οι οποίες ήταν πολύ πιο εύκολο να αποφευχθούν από την υψηλή ταχύτητα των διαδοχικών επιθέσεων όταν είσαι σε κοντινή απόσταση από αυτόν.

Διάβασα κάπου ότι είναι αδύναμος στη φωτιά, γι 'αυτό θα με δείτε να χρησιμοποιώ βέλη φωτιάς εναντίον του. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι αλήθεια, όμως, καθώς πήρε σημαντικά λιγότερη ζημιά από τα βέλη μου από ό, τι συνήθως, αλλά δεν ήμουν έτοιμος να μπλέξω με την ανταλλαγή πυρομαχικών στη μέση του αγώνα με αυτό το θυμωμένο μέλος της βασιλικής οικογένειας στην περίπτωσή μου.

Υποθέτω ότι κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν αυτή την προσέγγιση οριακή cheesing, αλλά διαφωνώ. Νομίζω ότι είναι έγκυρη χρήση της μηχανικής του παιχνιδιού.

Δεν είμαι σε ασφαλές σημείο όπου δεν μπορεί να με βλάψει (όπως μπορείτε να δείτε, είμαι πραγματικά πολύ κοντά στο να πεθάνω αρκετές φορές), συμβαίνει να είναι λιγότερο τρομερός όταν τον κρατάτε σε απόσταση.

Πρέπει να τον πλησιάσω αρκετές φορές, όταν πρέπει να επανατοποθετηθώ ή να αρχίσω να κινούμαι προς την άλλη κατεύθυνση, και υπάρχουν κάποιες κοντινές κλήσεις εκεί. Έτσι, αν δεν θεωρείτε τα όπλα από απόσταση στο σύνολό τους cheesing, τότε πιστεύω ότι αυτός είναι ένας δίκαιος τρόπος για να χειριστείτε αυτόν τον αγώνα.

Αλλά ποιος νοιάζεται ούτως ή άλλως, αυτό είναι ένα παιχνίδι ενός παίκτη που παίζω για να διασκεδάσω και να χαλαρώσω (εντάξει, το παίζω κάπως γρήγορα και χαλαρά με τη λέξη "χαλαρώστε" εδώ, ξέρω), οπότε θα το παίξω με όποιον τρόπο βρίσκω ευχάριστο ;-)

Τείνω να επιλέγω πάντα το αρχέτυπο του τοξότη σε άλλα παιχνίδια ρόλων και το μόνο μου πρόβλημα με τη σειρά Souls είναι ότι η μάχη από απόσταση μοιάζει περισσότερο με εργαλείο υποστήριξης ή δεύτερη σκέψη παρά με βιώσιμη εναλλακτική λύση στη μάχη.

Συνειδητοποιώ ότι μερικοί άνθρωποι έχουν κάνει challenge runs και έχουν ολοκληρώσει ολόκληρο το παιχνίδι μόνο με ένα όπλο από απόσταση, οπότε είναι σίγουρα δυνατό, αλλά το self-nerfing δεν είναι κάτι που απολαμβάνω σε ένα παιχνίδι που βρίσκω ήδη αρκετά δύσκολο.

Ειδικά λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Dark Souls III, μπορείτε να μεταφέρετε μόνο 99 από κάθε τύπο βέλους. Στις προηγούμενες δόσεις, θα μπορούσατε τουλάχιστον να μεταφέρετε 999 βέλη πάνω σας, καθιστώντας πολύ πιο εφικτό να μην χρησιμοποιήσετε όπλο μάχης σώμα με σώμα.

Τέλος πάντων, μου αρέσουν οι μάχες όπου μπορώ να γλιστρήσω τριγύρω, να κρατήσω απόσταση και σιγά-σιγά να φθείρω τον εχθρό αντί να είμαι στο πάχος της δράσης όπου δεν μπορώ να δω τι συμβαίνει τις μισές φορές επειδή η κάμερα είναι πολύ κοντά μου.

Συνειδητοποιώ ότι τα παιχνίδια Souls είναι επικεντρωμένα στη μάχη σώμα με σώμα από το σχεδιασμό και αυτό είναι αρκετά δίκαιο, το μόνο που λέω είναι ότι απόλαυσα αρκετά ένα boss fight όπου η εμβέλεια ήταν στην πραγματικότητα μια βιώσιμη επιλογή, χωρίς να αισθάνομαι σαν cheesing.

Χαίρε στον βασιλιά, μωρό μου! Ή ίσως όχι.