ماشین حساب کد هش MD5

MD5 (الگوریتم خلاصه پیام 5) یک تابع هش رمزنگاری پرکاربرد است که یک مقدار هش 128 بیتی (16 بایتی) تولید می کند که معمولاً به عنوان یک عدد هگزادسیمال 32 کاراکتری نشان داده می شود. توسط Ronald Rivest در سال 1991 طراحی شد و معمولاً برای تأیید صحت داده ها استفاده می شود. اگرچه در زمان نگارش چندین سال است که برای اهداف مرتبط با امنیت مناسب در نظر گرفته نشده است، به نظر می رسد که هنوز هم به عنوان یک بررسی کننده یکپارچگی فایل استفاده گسترده ای را مشاهده می کند. من پیشنهاد می کنم هنگام طراحی سیستم های جدید از یکی از بسیاری از جایگزین های بهتر استفاده کنید.

افشای کامل: من پیاده سازی خاصی از تابع هش مورد استفاده در این صفحه را ننوشتم. این یک تابع استاندارد است که در زبان برنامه نویسی PHP گنجانده شده است. من فقط رابط وب را ایجاد کردم تا برای راحتی در اینجا در دسترس عموم قرار دهم.

درباره الگوریتم هش MD5

برای درک واقعی تابع هش داخلی، باید در ریاضیات واقعاً خوب باشید و من حداقل در این سطح نیستم. بنابراین، من سعی خواهم کرد این تابع هش را به گونه‌ای توضیح دهم که همکارهای غیرریاضی‌دانم بتوانند درک کنند. اگر توضیح دقیق تر و ریاضی سنگین تر را ترجیح می دهید، می توانید آن را در بسیاری از وب سایت های دیگر بیابید ;-)

به هر حال، تصور کنید که MD5 نوعی مخلوط کن فوق هوشمند است. شما هر نوع غذایی (اطلاعات خود) را در آن قرار می دهید - مانند میوه ها، سبزیجات، یا حتی پیتزا - و وقتی دکمه را فشار می دهید، همیشه همان اسموتی را به شما می دهد: یک "کد اسموتی" 32 کاراکتری (هش MD5 به شکل هگزادسیمال).

• اگر هر بار دقیقاً همان مواد را وارد کنید، دقیقاً همان کد اسموتی را دریافت خواهید کرد.
• اما اگر حتی یک چیز کوچک را تغییر دهید (مانند یک نمک اضافی)، کد اسموتی کاملاً متفاوت خواهد بود.

"Blender" در داخل چگونه کار می کند؟

در حالی که جادویی به نظر می رسد، MD5 در داخل مخلوط کن در حال خرد کردن، مخلوط کردن و چرخاندن زیادی است:

• خرد کردن: داده های شما را به قطعات کوچک تقسیم می کند (مانند خرد کردن میوه ها).
• میکس: قطعات را با استفاده از یک دستور العمل مخفی (قوانین ریاضی) مخلوط می کند که همه چیز را به هم می زند.
• Blend: همه چیز را بسیار سریع می چرخاند و آن را به یک کد عجیب تبدیل می کند که هیچ شباهتی به نسخه اصلی ندارد.

مهم نیست که یک کلمه یا کل کتاب را وارد کنید، MD5 همیشه یک کد 32 کاراکتری به شما می دهد.

MD5 قبلاً بسیار ایمن بود، اما افراد باهوش متوجه شدند که چگونه مخلوط کن را فریب دهند. آنها راه هایی برای ایجاد دو دستور غذای مختلف (دو فایل متفاوت) پیدا کردند که به نوعی با کد اسموتی یکسانی ختم می شوند. به این می گویند برخورد.

تصور کنید شخصی به شما کد اسموتی می دهد که می گوید "این یک اسموتی میوه ای سالم است"، اما وقتی آن را می نوشید، در واقع چیزی کاملاً متفاوت است. به همین دلیل است که MD5 دیگر برای مواردی مانند رمز عبور یا امنیت ایمن نیست.

برخی افراد مدام ادعا می‌کنند که برای بررسی یکپارچگی فایل و اهداف مشابه خوب است، اما چیزی که واقعاً در بررسی یکپارچگی فایل نمی‌خواهید، برخورد است، زیرا این باعث می‌شود هش به نظر برسد که دو فایل یکسان هستند، حتی اگر اینطور نباشند. بنابراین حتی برای مسائل غیر امنیتی، من به شدت توصیه می کنم از یک تابع هش ایمن تر استفاده کنید. در زمان نوشتن، تابع پیش‌فرض go-to برای اکثر اهداف، SHA-256 است.

البته من برای آن ماشین حساب هم دارم: ماشین حساب کد هش SHA-256 .