Dark Souls III: Ancient Wyvern Boss Fight

De Naamloze Koning is een optionele baas die te vinden is in het optionele gebied Archdragon Peak.

Om daarheen te gaan, moet je eerst Oceiros de Geconsumeerde Koning doden en dan het Gebaar van het Pad van de Draak verkrijgen in het grote graf achter zijn kamer.

Ga dan naar het kleine buitenplateau in Irithyll Dungeon en vind het skelet van een hagedisman die in dezelfde houding zit te midden van enkele lege schillen van holtes.

Plaats jezelf in de positie door het gebaar naast het skelet te gebruiken en je wordt na een kort filmpje naar Archdragon Peak geteleporteerd.

Wanneer je bij Archdragon Peak aankomt, kom je een aantal vreemde hagedissen of draakachtige mensachtigen tegen die je nergens anders in het spel zult vinden.

De eerste baas is de Ancient Wyvern, die moet worden gedood voordat je verder kunt verkennen en uiteindelijk een zeer grote bel kunt vinden die moet worden geluid om het hele gebied in dichte mist te bedekken en de Nameless King-baas beschikbaar te maken.

Wanneer je voor het eerst het baasgevecht betreedt, komt de koning van bovenaf naar beneden vliegen, gemonteerd op een gigantisch vogel- of draakachtig wezen.

Het lijkt me vooral op een vogel, maar hij spuwt ook vuur bij elke kans die hij krijgt, dus misschien is het wel echt een draak. Of misschien iets daartussenin. Dat roept de eeuwenoude vraag op, wat was er eerst, de kip of het ei? Of de draak of de vogel? Of de vogel of het drakenei?

Welnu, in dit geval komt het gigantische vogeldraak-ding met de koning op zijn rug op de eerste plaats. In deze fase van het gevecht wordt de baas King of the Storm genoemd.

Het doel van de eerste fase is om de vogel te doden, waardoor de koning gedwongen wordt af te stijgen. De vogel zal aanvallen en vuur spuwen, en de koning zal het gebruiken om je aan te vallen en ook met zijn zwaard uit te halen als hij de kans krijgt.

In deze fase is het erg verleidelijk om je onder de vogel te verstoppen en aan zijn poten te snijden, maar daar loopt heel weinig schade van op, en het veroorzaakt een zeer vervelende vuurspuwende aanval, waarbij de vogel hoog zweeft en vervolgens een aanzienlijk deel van de grond eronder bedekt met vuur, waardoor je hoogstwaarschijnlijk een medium-roast krijgt in het proces. Deze ademaanval is zeer schadelijk, maar kan volledig worden voorkomen door zich niet onder de vogel te verstoppen.

(Wat, om eerlijk te zijn, makkelijker gezegd dan gedaan is wanneer het knorrige stuk pluimvee bovenop je landt, je omver gooit en de koning een gouden kans geeft om je met zijn zwaard op je hoofd te slaan terwijl je op de grond ligt).

Hoe dan ook, waar je je tijdens fase één op moet concentreren, is het beschadigen van de kop en nek van de vogel. Om de een of andere reden ben ik blijkbaar slecht in het inschatten van de afstand tot de kop van de vogel op het scherm, want je zult me grote, dikke gaten in de lucht zien snijden. De vogel is ook heel goed in het optillen van zijn kop net als ik hem bereik, waardoor ik hem ook mis.

De gemakkelijkste tijd om een paar goede klappen uit te delen, is wanneer de vogel zijn zijwaartse vuurademaanval uitvoert, omdat als je rechts (je linker) van zijn hoofd blijft, je niet alleen niet door het vuur wordt geraakt, maar je ook binnen het bereik blijft om het een paar goede klappen te geven.

Wees echter gewaarschuwd, de koning zal van deze gelegenheid gebruik maken om je wat klappen op je hoofd te geven met zijn zwaard, dus het is een soort quid pro quo-situatie waarbij je zowel de smacker als de smackee bent.

Het vogel-draak-ding is gemakkelijk gespreid en als dat gebeurt, zorg er dan voor dat je van de situatie profiteert en een paar goede treffers krijgt. Het heeft eigenlijk een vrij kleine gezondheidspool, dus het moeilijkste deel van fase één is om in leven te blijven en daadwerkelijk binnen het aanvalsbereik van het hoofd te komen.

Zodra de vogel dood is, stijgt de koning af en begint fase twee. En ik wed dat je dacht dat fase één moeilijk was.

Wanneer hij afstijgt, verandert zijn naam in Naamloze Koning en is hij hier om de wet van het land vast te stellen, zijn eerste decreet is je hoofd op een presenteerblaadje. Nou, dat zullen we zien.

Voor mij was fase twee in ieder geval veel moeilijker. De koning is zeer agressief, blijkbaar in een slechte bui over het verlies van zijn huisdiervogeldraak, en hij valt heel snel en meedogenloos aan, vooral als je dicht bij hem bent.

Hij heeft een paar aanvallen waarbij hij de lucht in stijgt en dan op je afstormt. Een van hen is enigszins vertraagd, dus je zult de neiging hebben om te snel te rollen. De andere is bijna onmiddellijk, waardoor je heel snel moet rollen. Ze zijn niet zo moeilijk uit elkaar te houden en het leren daarvan zou een prioriteit moeten zijn, omdat ze allebei enorm schadelijk zijn.

Hij heeft ook verschillende gemene combo's als je dicht bij hem bent en zelfs een soort schokgolf die hij gebruikt als je ver weg bent. Oh, en hij heeft ook minstens twee verschillende op bliksem gebaseerde aanvallen. Een van hen heeft hem een tijdje nodig om op te laden en als hij raakt, landt hij bijna onmiddellijk op jouw positie, dus blijf in beweging - of krijg een paar gratis treffers terwijl hij oplaadt als je al dicht bij hem bent.

Zoals je kunt horen, is er veel plezier aan de gang in dit gevecht. En zoals altijd in een Souls-game, is "plezier" synoniem voor pijn, pijn en frustratie, allemaal in één glorieus verdraaid pakket. Goede tijden.

Na verschillende mislukte pogingen om hem uit te schakelen in melee, eindigde ik uiteindelijk in fase twee, waarbij ik hem heen en weer vliegerde in het gebied en hem langzaam uitputte met mijn handboog.

Het duurde nogal lang omdat hij enigszins bestand lijkt te zijn tegen pijlen en niet veel schade per schot opliep, maar het maakte het gevecht een stuk eenvoudiger voor mij, omdat ik me alleen zorgen hoefde te maken over zijn langeafstandsaanvallen, die veel gemakkelijker te ontwijken waren dan de hoge snelheid van opeenvolgende aanvallen als je binnen melee-bereik van hem bent.

Ik heb ergens gelezen dat hij zwak is voor vuur, daarom zul je zien dat ik vuurpijlen tegen hem gebruik. Ik weet echter niet zeker of dat waar is, want hij liep aanzienlijk minder schade op van mijn pijlen dan wat ik normaal doe, maar ik was niet van plan om te rotzooien met het uitwisselen van munitie in het midden van het gevecht met dit boze lid van de royalty in mijn zaak.

Ik denk dat sommigen deze aanpak misschien als borderline cheesing beschouwen, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat het een geldig gebruik van spelmechanica is.

Ik ben niet op een veilige plek waar hij me geen pijn kan doen (zoals je kunt zien, ben ik eigenlijk meerdere keren bijna dood), het gebeurt gewoon zo dat hij minder formidabel is als je hem op afstand houdt.

Ik moet wel meerdere keren dicht bij hem komen, wanneer ik moet herpositioneren of de andere kant op moet gaan, en er zijn daar enkele close calls. Dus tenzij je afstandswapens als een geheel cheesing beschouwt, dan geloof ik dat dit een eerlijke manier is om dit gevecht aan te gaan.

Maar wat maakt het uit, dit is een spel voor één speler dat ik speel om plezier te hebben en te ontspannen (oké, ik speel het een beetje snel en los met het woord "relax" hier, ik weet het), dus ik speel het op de manier die ik leuk vind ;-)

Ik heb de neiging om altijd het archetype van de boogschutter te kiezen in andere rollenspellen, en mijn enige ergernis met de Souls-serie is dat afstandsgevechten meer aanvoelen als een ondersteunend hulpmiddel of een bijzaak dan als een levensvatbaar alternatief voor melee.

Ik realiseer me dat sommige mensen uitdagingsruns hebben gedaan en het hele spel hebben voltooid met alleen een afstandswapen, dus het is zeker mogelijk, maar zelfnerfing is niet iets dat ik leuk vind in een spel dat ik al uitdagend genoeg vind.

Vooral als je bedenkt dat je in Dark Souls III slechts 99 van elk type pijl kunt dragen. In de vorige afleveringen kon je in ieder geval 999 pijlen bij je dragen, waardoor het een stuk haalbaarder werd om geen slagwapen te gebruiken.

Hoe dan ook, ik hou van gevechten waar ik rond kan sluipen, afstand kan houden en de vijand langzaam kan uitputten in plaats van midden in de actie te zijn waar ik de helft van de tijd niet kan zien wat er aan de hand is omdat de camera te dicht bij me is.

Ik realiseer me dat de Souls-games door het ontwerp gericht zijn op melee en dat is eerlijk genoeg, ik zeg alleen dat ik best genoten heb van een baasgevecht waarbij op afstand gaan eigenlijk een haalbare keuze was, zonder dat het als cheesing voelde.

Heil aan de koning, schat! Of misschien niet.